Z roku na rok festiwal cieszy się coraz większym zainteresowaniem wśród osób niepełnosprawnych, mediów , stowarzyszeń fundacji i instytucji samorządowych. Integracja Ty i Ja stwarza możliwość postrzegania tego co czuje osoba z obniżonymi sprawnościami zmysłowymi, ruchowymi, komunikacyjnymi czy intelektualnymi.
Po raz trzeci Festiwal wychodzi również poza obręb miasta, tworząc Małe Festiwale Ty i Ja. Ich celem jest integracja osób niepełnosprawnych ze środowiskiem lokalnym. Małe Festiwale tworzone są w mniejszych lub większych miastach i odbywają się w równoległym czasie Festiwalu Koszalińskiego.
Miasto Bydgoszcz po raz pierwszy weźmie udział w Małym Festiwalu. Głównym inicjatorem imprezy jest Zespół Szkół nr 19 w Bydgoszczy. Impreza odbędzie się w najbliższy czwartek tj. 5 września w Kinie Helios w Galerii Pomorskiej, o godz. 16:00. W programie m.in. występ niedowidzącej Doroty Osińskiej finalistki The Voice of Poland oraz spotkanie z bydgoską kajakarką zdobywczynią olimpijskiego srebra i brązu Beatą Mikołajczyk.
Europejski Festiwal Filmowy to również czas integracji z osobami niepełnosprawnymi. Małemu Festiwalowi towarzyszyć będą rozmowy Bez Barier połączone z prelekcją na temat sytuacji osób niepełnosprawnych we współczesnym świecie, prowadzone przez dr Małgorzatę Karwowską z Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy oraz Panią Annę Rutz, pełnomocnika ds. Studentów z Niepełnosprawnościami w Parlamencie Studentów Rzeczypospolitej Polskiej.
W ramach Małego Festiwalu w Bydgoszczy zaprezentowane zostaną filmy, które poruszają problemy osób niepełnosprawnych, niżej opisujemy ich fabułę.
1. Ołówek, reż. Joanna Frydrych, Polska, 2011
Ołówek to historia pięknej kobiety o niezwykłym uśmiechu, prowadzącej łódzką agencję modelek. Życie Kasi zmienia informacja o nieuleczalnej chorobie SLA, czyli stwardnieniu zanikowym bocznym. W filmie towarzyszmy jej w codziennym życiu, w którym zmuszona jest być zależną od innych. Stopniowo choroba zabiera jej wszystko pracę, pieniądze, przyjaciół. Silny charakter kobiety pozwala jednak nie zrezygnować z walki. Za pomocą specjalnego programu, który odczytuje ruchy głowy, (czyli jedynej sprawnie działającej części ciała kobiety) piszę książkę o swoim życiu. Właśnie dzięki tej aparaturze Kasia tworzy swoją autobiograficzną powieść, której tytuł już znacie : Ołówek.
Katarzyna i jej chęć walki zachwycały. Mimo bezradności ruchowej potrafiła organizować koncerty, wystawy, pokazy – sama układała choreografie za pomocą kropki przyczepionej do głowy i programu komputerowego komunikowała się ze światem. Choć przykuta do łóżka i w pełni uzależniona od pomocy innych – to jednak samodzielna, nie wzbudzała litości, ale podziw i poszanowanie wśród setek tysięcy ludzi.
"Zamknęłam oczy i w marzeniach i realnym świecie. - Boże - wyszeptałam - jeżeli kiedykolwiek będziesz chciał mnie uzdrowić, obiecuję, że docenię najmniejszy okruszek podarowanego mi życia." - korzystać z każdej chwili życia, bo jutra może nie być - to chyba jedno z najważniejszych przesłań Ołówka.
2. Cyrk motyli, reż. Joshua Weigel, USA, 2009
Cyrk to zespół ludzi o najróżniejszych zdolnościach związanych z gibkością ciała, nadzwyczajną siłą, zręcznością czy rozśmieszaniem publiczności. Tytułowy Cyrk Motyli należący do pana Mendeza potrafi rozróżnić dobrą rozrywkę od wystawiana ludzkich niedoskonałości na pośmiewisko. Will człowiek pozbawiony kończyn „występuje” w konkurencyjnej trupie. Mendez dostrzega w nim to czego nie widzą inni , wszak brak kończyn nie musi być karą. Najważniejsze to akceptacja samego siebie.
Ten krótkometrażowy film pozwala nam wejść w głąb siebie i zrozumieć jak często będąc zdrowymi zamartwiamy się rzeczami błahymi, tworząc z siebie ofiary i skazując na nieszczęście. Will dzięki grupie cyrkowców zrozumie , że nie warto skreślać swoich niedoskonałości na starcie. Właściwa droga to ta, w której całą miłość i akceptacje świata zaczynasz od siebie, a im trudniejsza walka tym większe zwycięstwo.
3. Metr nad ziemią, reż. Tomasz Wiszniewski, Polska, 2012
Bohaterem filmu jest Siergiej, były marynarz radzieckiej floty, który mierzył kiedyś 170 cm wzrostu. Dziś po 29 operacjach amputacji kończyn sięga metr nad ziemią, a świat wygląda zupełnie inaczej. W czasie przygotowań do misji Siergiej został zmuszony do pracy w trzydziestostopniowym mrozie, który spowodował gnicie nóg, a w rezultacie gangrenę. W szpitalach nie było lekarstw ani środków przeciwbólowych, niektóre amputacje przeprowadził sam, znieczulając się alkoholem, obcinał palce u rąk. Nienawidził swojego życia , modlił się by po każdej następnej operacji nastąpił koniec a on miałby nie obudzić się z narkozy . Teraz po latach walki z samym sobą, jego życie zupełnie się odmieniło. Zrozumiał jak wiele stracił przez swoje postępowanie i chęć śmierci. Dziś z pomocą Boga pokonuje słynne schody z filmu Eisensteina Pancernik Potiomkin, gra w piłkę z synem i prowadzi kombajn… dzięki odnalezieniu w sobie siły żyje i pomaga żyć innym.
4. Droga do zrozumienia, reż. Marcin Kondraciuk, Polska, 2012
Droga do Zrozumienia wyreżyserowana przez pomysłodawcę Festiwalu Filmowego Drzwi, Marcina Kondraciuka to historia, która opowiada o trzech kolegach – Pawle, Mateuszu i Grzegorz, którzy postanawiają uciec z ośrodka dla osób niepełnosprawnych w poszukiwaniu przygód . Docelowym miejscem staje się Radzanów. W jedną z głównych ról wcielił się Paweł uczeń Gliwickiego Klubu Wrota. Kondraciuk przedstawia nam historię pełną radości i przeszkód. Pokazując jak wiara czyni cuda, a to co niemożliwe i niepełnosprawne jest tylko w naszych umysłach, a aby żyć wystarczy szerzej otworzyć oczy i ruszyć do przodu.
Autor: A.S.
0 komentarze:
Prześlij komentarz